Werk aan de weg / Road under construction

De route ging verder door het ruige binnenland van Spanje: bergen, kloven, kale vlakten en cirkelende gieren. En in de lager gelegen delen veel gele bladeren en rode aarde. Heel wat wegsprintende klimgeitjes, konijntjes en eekhoorntjes. Helaas ook weer 3 dagen waardeloos weer, daardoor wel een hoop regenbogen gezien. Op zo’n dag raak ik 100 km mijn water niet aan, de volgende dag ben ik na 60 km al door mijn voorraadje van 2.5 liter heen. Gelukkig kom ik vaak langs dorpsfontijntjes en bronnen langs de weg.

In Frankrijk waren het de Voies Vertes, in Spanje zijn het de Vías Verdes: fietspaden over oude spoorwegen. En dus: meer tunneltjes! Lang, bochtig en vaak zonder licht, dus erg leuk.

Eergisteren fietste ik over een mooie brede weg, volgens de kaart een snelweg, tot een wegversperring roet in het eten gooide. Een mannetje met een geel hesje maakte me duidelijk dat ik absoluut niet om de versperring heen kon, en dat er geen enkel alternatief was om ook maar enigszins in dat deel van Spanje uit te komen dat achter de versperring lag. Over de inderdaad wel erg rustige snelweg teruggefietst naar een toeristisch burchtdorpje dat ten zuiden van deze weg ligt. De dame van de lokale VVV (die ik net voor haar Siësta onderschepte), bevestigde wat de kaart al suggereerde: vanaf dit dorp ging de weg niet verder zuidwaarts. MAAR: ik kon een wandelpad nemen, andere fietsers zouden dit ook hebben gedaan. Waarschijnlijk ging dit om het olympisch mountainbike team, want met mijn volgeladen fiets was dit een nachtmerrie. Rotstrappen opzwoegend, stuiterend over meloenen van keien, wadend door rode blubber en vooral vloekend, nam ik mij voor wandelpaden voortaan alleen als zodanig te gebruiken.

Gisteren opnieuw werk aan de weg. Dit keer kon ik gelukkig slalommend tussen graafmachines, sproeiwagens en walsen mijn weg vervolgen. Er zijn hier dan ook heel wat wegen die toe zijn aan wat onderhoud. Er is weinig frustrerender voor een fietser dan regelmatig te moeten stoppen om je velgen af te laten koelen omdat je door het abdominale wegdek voortdurend krampachtig in de remmen hangt. Maar vandaag over voornamelijk zeer glad asfalt Andalusië binnengereden, weer een stukje dichter bij het Zonnige Zuiden.


- - -


The route took me through the rugged interior of Spain with its mountains, red rock, barren fields and circling vultures. Highest pass: 1700 m. While I saw on the news that Lisboa was flooded I too suffered 3 days of lousy weather. Lots of rainbows though.

I also enjoyed some more cycling on former train tracts, sometimes up to 40 km without seeing another human being. And: more tunnels! This time mostly without functioning lights, so a bit more of a challenge with only my tiny LED light to show me the (often bumpy) way.

Two days ago I was leisurely cycling along a nice broad road, in fact a highway according to my map. Then a roadblock appeared, and a guy assured me there was no way I could get around it, or anywhere near the region on the other side. Very helpful guy. I passed a touristic village South of this road about 2 km back, and although the map showed no road going further South from there, I thought it might be helpful to visit the local tourist information. The lady there (about to enjoy her Siesta) confirmed that there was no other road going South anywhere near. There was however a trail I could try. I did, and really shouldn’t have. Bouncing over huge boulders, wading through thick red mud, pushing my bike up ridiculous steep rock stairs, I cursed my way to what then felt like an heavenly and immensely smooth tarmac road. I’m not doing that again.

Yesterday more road maintenance in progress, but this time I was allowed to slalom my way around the working men. They’ve got quite a lot of work ahead of them since a lot of roads here suffer from major frost damage. Nothing more frustrating for a cyclist than stopping all the time to let your rims cool down because of all the furious braking on potholed descents. Yet today I entered Andalucia on nice smooth tarmac, one step closer to the Sunny South.



Ook hier reed vroeger de trein
Another former train tract


Het ruige hoogland
The rugged highlands


Elk nadeel heb ze voordeel
*Lost in translation*


Veel rode aarde in Spanje
Lots of red earth in Spain


Herfst in Spanje
Autumn in Spain


Het bewuste paadje (een goed stuk welteverstaan)
The trail (the good part)



day 37 Ulldemolins - Valderrobres : 115 km
day 38 Valderrobres - Cantavieja: 95 km
day 40 Cantavieja - Teruel: 96 km
day 41 Teruel - Frías de Albarracín: 71 km
day 42 Frías de Albarracín - Cuenca: 100 km
day 43 Cuenca - Barrax: 167 km
day 44 Barrax - El Batán del Puerto : 115 km
day 45 El Batán del Puerto - Cañada Morales: 113 km