De Pyreneeën overgeblazen / Blown across the Pyrenees

In het zuiden van Frankrijk werd ik geplaagd door een aanhoudende wind die mij het fietsende, kamperende en boterham smerende leven zuur maakte. Meermaals werd ik de berm ingestuurd en zelfs mijn pot speculaasspread schoof van tafel. Het is erg leuk om zonder trappen de berg op te worden geblazen, minder is het als je eigenlijk van plan was die berg af te komen. 's Nachts lag ik 'm dan te knijpen of mijn haringen het wel zouden houden. Niettemin genoten van groene dalen met klaterende beekjes, spectaculaire rotsformaties en vergezichten met kasteeltjes.

Op de dag dat ik de Pyreneeën overstak had ik de wind gelukkig in de rug. Bovendien ging het over een lage pas van 715 meter. Nadat ik een kilometer lang mijn fiets had voortgeduwd over wat was veranderd in een een obscuur bergpaadje, stond ik plots op glad Spaans asfalt. Met de wind in de rug kwam ik aan in Figueres, de stad waar het leven van Salvador Dali begon en eindigde en waar hij in zijn eigen museum ligt begraven. Van het Mae West interieur en de reusachtige eieren op het dak tot een hologram van Alice Cooper is dit museum ook een soort van tripje.

De volgende dag kwam ik aan in Girona, waar ik in een hip hostel belandde. Bij binnenkomst liep ik Merle tegen het lijf, een Duitse die ook met de fiets reist, en gelijk aanbood mijn vele fietstassen naar boven te sjouwen. Met haar en kamergenoot Guy uit Israel (in 40 dagen meer dan 700 km gewandeld door de Pyreneeën) een gezellige tijd gehad, en onder andere een mooie hike naar een hoge ruïne buiten de stad gemaakt. Na toch vrij vaak de enige gast te zijn geweest in jeugdherbergen en campings, was dit hostel een aangenaam warm nest.

Hierna bracht ik een bezoekje aan Rosa Maria, de moeder van een Amsterdamse vriend, in het huis aan de Costa Brava waar ze opgroeide. Ik mocht genieten van haar Catalaanse cuisine, en bovendien had ze wat buitengewoon nuttige spullen uit Amsterdam meegenomen (toch maar een laptopje aangeschaft).

Na weer een nachtje op een winderige camping (moest nog even mijn tent achterna hollen), mocht ik in Manresa weer genieten van gastvrijheid via Warmshowers. Niet van het lid zelf (bleek tegenwoordig in Parijs te wonen), maar van haar ouders die dit een paar minuten voor mijn komst te horen kregen...

Ondertussen is de route een stuk uitdagender geworden met lange beklimmingen en hoge passen. Daardoor wel fantastische vergezichten en oorploppende afdalingen.


- - -


The wind in the south of France was making my cycling and camping life pretty challenging. I was blown off the road several times and even downhill stretches required sturdy pedalling. My tent passed all tests though. I was nevertheless able to enjoy the green valeys with mountain streams, spectaculair rock formations and castle rich vistas.

The day I crossed the Pyrenees the wind was blowing in the right direction making the ascent to only 715 meters not a big deal. The road did turn into something only a 4wd would conquer, but after pushing my bike for about a kilometer I suddenly stood on very smooth Spanisch highway. The tailwind subsequently blew me to Dali city Figueres, where I spent a rest day visiting his bizarre museum.

Next up was Girona. I ended up in a very hip hostel where I ran into Merle who's taking her bike with her too, and who immediately offered her help with all my bags. After several nights of deserted hostels and campings, it was a nice change to enjoy this warm backpacker's nest for a bit. With roommate Guy from Israel (walked more than 700 kms through the Pyrenees in 40 days) I made a nice hike to a viewpoint a few km's out of town. With all the flowers it felt like spring.

I enjoyed another restday on the Costa Brava, where the mother of a friend brought me some stuff from Amsterdam and I could enjoy her Catalan cuisine.

Sometimes it takes a little bit more effort to find a place for the night. In 2 days you want to be in a certain city, so you send an email to a Warmshower host living there. Unfortunately no response the next morning. Next night you're staying at a camping in a small vilage, so no possibilitiy to check your mail. On the day you plan to arrive in that certain city you text your sister to check your mail for a response. Turns out there's one, but that your intended host actually lives in Paris. However, that you're more than welcome to stay at her parent's place. So you find yourself sitting on the pavement of a local civic center an hour after dark, using your new laptop's wifi for the first time to find the location on google maps. And within half an hour your're enjoying the warm Catalan hospitality of total strangers and the long hard day is intantly forgotten.



Omineuze lucht
Ominous sky


Bomen en wijngaarden
Trees and vineyards


Laatste zonnestralen
Last sunlight


Dali museum


Guy proberen bij te benen
Trying to keep up with Guy


Costa Brava


day 23 Bedoin - Servas: 154 km
day 24 Servas - Les Lavagnes: 106 km
day 25 Les Lavagnes - Colombiers: 111 km
day 26 Colombiers - Tautavel: 104 km
day 27 Tautavel - Maureillas-Las-Illas: 77 km
day 28 Maureillas-Las-Illas - Figueres (Spain): 49 km
day 30 Figueres - Girona: 85 km
day 32 Girona - Palamós: 51 km
day 34 Palamós - Osor: 77 km
day 35 Osor - Manresa: 127 km
day 36 Manresa - Ulldemolins: 127 km