Regen! In Andalusië! / Rain! In Andalucia!

Langs stuwmeertjes, verbaasde hertjes en vooral HEEL veel olijfbomen verder gefietst door Andalusië, met een paar keer de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada in de verte.

In de jeugdherberg van Granada kwam ik Mary Margaret tegen, een Amerikaanse die nota bene in Scheveningen studeert, en nu samen met haar Duitse reisgenote en talenwonder Tanja een rondje door Andalusië aan het reizen was. Met z’n drieën de geometrische patronen en tuinen van het fameuze Alhambra complex bewonderd.

De volgende dag vertrok ik met een kleffe miezer uit Granada. Na een bijzonder vervelende afdaling met priemende regen en remblokjes die aan vervanging toe zijn, zag ik aan de kant van de weg een fiets met aanhangwagentje staan en wat uitgestalde kookgerei. Het duurde even voordat ik de eigenaar kon ontwaren. Als een levensgrote kabouter kwam een man met grijs baardje en enorme regencape uit zijn schuilplek onder de bomen gekropen met een stomende mok in z’n hand. Het bleek te gaan om een Deen, van plan de winter aan de Spaanse Costa door te brengen. Leek me wel een mooi karakter, maar ik stond te vernikkelen en het eerste de beste hostel was nog 20 km te gaan. Dus hop verder, en aan zonnige stranden denken.

Hierna volgde een wisselvallige dag die eindigde in het onderkomen van 2 blanke Rastafari bergbeklimmers. Geheel in stijl genoten ze van een biertje en een jointje kijkend naar een Bob Marley video. Ondertussen was de keuken zo’n bende dat me werd aangeraden m’n eigen brandertje te gebruiken om weer eens een ouderwetse pastamaaltijd in elkaar te flansen.

Weer een dag later kwam ik vast te zitten in de klei, die daar waarschijnlijk lag als opmaat voor nieuw wegdek. Nou is klei al iets waar een fiets van vastloopt, helemaal erg is het als het pad vervolgens door gaat over GRIND. Dit betekende het einde van mijn fietsdag, en bij het eerste de beste truckershostel was ik vervolgens 2 uur bezig de klei en steentjes uit alle hoeken en gaten van mijn fiets te pulken.

Tijd voor een rustdag in Córdoba, waar ik de toerist uithing in de tot kathedraal omgebouwde moskee en de vele smalle steegjes. Heel ambitieus was ik van plan vandaag in 1 keer naar Sevilla te fietsen over een fijne vlakke route, maar de hemelen openden zich weer, en na een paar natte uren had ik het wel weer gezien. Tijd om rustig een blog berichtje te typen. En eens te kijken naar mijn voorband die al een paar dagen druk verloor. Inderdaad een piepklein gaatje (de eerste lekke band!), zeker in vergelijking met de enorme doorn die door mijn buitenband bleek te steken.

Morgen dus Sevilla, om dan na dit rondje door Andalusië eindelijk koers te zetten naar Gibraltar.


- - -


Pretty villages, little lakes, surprised deer, the Sierra Nevada in the distance, but mostly LOTS of olive vineyards: Andalucía makes for scenic cycling.

The first touristic stop in Andalucía: Granada with its famous Alhambra. Together with Mary Margaret (from the States but studying in Holland) and Tanja (German language wonder) I spent some time inhaling the culture of this large complex.

Next day I left in a drizzle that soon turned into something slightly more nasty. One more addition to my list of frustrating things in the life of a cyclist: having to hit the brakes in a descent because the rain is just too painfully hitting your face. After one of those descents I noticed a bike with caddy parked near the side of the road with some cooking gear around it. Woohoo, another cyclist! After scanning the immediate surroundings, some 30 meters away a man with a little grey beard and a huge rain cape emerged from his hiding place like a giant hobbit, holding a steaming jug in his hands. He turned out to be from Denmark, on his way to spend the winter at the Spanish coast. I’d liked to talk to him some more but I was getting cold and had to fight the rain for another 20 km’s, ending up in a hostel without means to dry my clothes. According to the hobbit this was the first day in 3 months that it rained here, so who would normally need a radiator to dry clothes?

The following day ended in the hideout of 2 Rastafari mountain climbers. While they were leisurely smoking, drinking and watching a Bob Marley video, I dusted off my stove for another pasta meal.

And then another one for my list: the combination of clay (which seemed to be purposely dumped on a road exclusively for cyclists) and gravel (of which the rest of this road consisted). This was the end of my cycling day. I consequently had to spend 2 hours at the nearest hostel removing all the clay and stones from the various moving parts of my bike.

A welcome resting day in Córdoba 2 days later, where I checked out the Mezquita, a mosque turned into a cathedral. Today I had planned to cycle to Sevilla in 1 day, but again the heavens opened and cut my cycling day short. So time for a blog update, and to take a look at my front tube which had been losing pressure for the last couple of days. My first flat tire! Well not quite flat: only a tiny hole, surely compared to the huge thorn that turned out to be sticking through my outer tire.

So, onto Sevilla tomorrow, last stop on my little loop through Andalucia before finally heading to Gibraltar.



Stuwmeertje
Artificial lake


Sierra Nevada


Veel olijfbomen in Andalusië
Lots of olive trees in Andalucia



Spectaculaire zonsondergang
Spectacular sunset


Alhambra in Granada


Mezquita in Córdoba



day 46 Cañada Morales - Huesa: 107 km
day 47 Huesa - La Peza: 106 km
day 48 La Peza - Granada: 45 km
day 50 Granada - Alhama de Granada: 82 km
day 51 Alhama de Granada - El Chorro: 129 km
day 52 El Chorro - Lucena: 120 km
day 53 Lucena - Córdoba: 102 km
day 55 Córdoba - Lora del Rio: 96 km