Gevecht met de Kale Berg / Battle with the Bald Mountain

Oke, hij lag niet echt op de route, maar vanochtend moest ik zonodig Mount Ventoux beklimmen.

Eerst wat vooraf ging.

Het uitzicht van de verlaten jeugdherberg waar ik mijn vorige berichtje typte bleek bij daglicht erg mooi. In de keuken stond een royaal ontbijt te wachten, klaargezet door Gaëlle, die me bij het vertrek aanraadde toch maar mijn helm op te zetten. Die avond zette ik mijn tentje neer op de stadscamping van Le Puy-en-Velay, waar ik maar gelijk een rustdag nam. Een enorme uit kannonnen gegoten Maria kijkt als een vroom vrijheidsbeeld op dit sfeervolle pelgrimsstadje neer. Op zo'n rustdag valt pas op wat ik eet om op de been te blijven (1.5 weliswaar Frans volkorenbrood, 2 bananen, 1 kg Franse kwark, 4 danoontjes, 1 pizza, 1 bak patat en een pak volkoren koekjes).

De volgende fietsdag kwam ik voor het eerst een andere tourfietser tegen, Vincent uit Parijs, die voor het eerst al fietsend van zijn vakantie genoot. Die dag fietste ik weer voor een groot deel over een oud spoortraject. En in het Centraal Massief betekende dat ook: fietstunneltjes! Een paar van meer dan een kilometer, galmend en druppelend. Met aan het begin een geruststellend bordje dat de lokale overheid niet veranderwoordelijk is voor het eventueel halverwege uitvallen van het licht. Sfeervol! Het weer zat even mee en ik kon 4 dagen op rij kamperen. Er gaat weinig boven het onder de sterren naar binnen werken van een pan met pasta na een lange dag fietsen.

En toen nam ik dus een afslag naar links om via Avignon richting Mt. Ventoux te trappen. Na een bescheiden ontbijt en een halfslachtige warming-up, vertrok ik vanochtend met een heerlijk lichte fiets, een liter water, wat engergietabletjes en mijn muts ver over mijn oren getrokken naar het beginpunt van de 'klassieke' klim. In 22 km moeten 1600 hoogtemeters worden getrotseerd. Met maar weinig benul wat ik moest verwachten tufte ik rustig omhoog. Ik had verwacht om de paar minuten het achterwerk van een strak uitgedoste wielrenner te mogen nakijken, maar gedurende de hele klim ben ik geen 1 keer gepasseerd (zal meer met het tijdstip dan met mijn snelheid te maken hebben gehad). Omstandigheden waren ideaal: lekker fris, rustig, en vooral, weinig wind. Dit laatste kan de klim een kwelling maken. Na 2 uur en een kwartier (wielrenners mogen hier even besmuikt lachen) bereikte ik in een licht eufore stemming de top. Fenomenaal uitzicht. En vooral: fabuleuze afdaling! Met ruim 60 km/uur (wielrenners mogen weer even besmuikt lachen) sjeesde ik naar beneden, waarbij ik bijna in de verleiding kwam auto's in te halen.

Oke, genoeg heroïek, morgen gewoon weer rustig doortrappen naar het Zonnige Zuiden.


- - -


I admit, not quite in the general direction I was going, but I had to climb Mount Ventoux this morning.

First what came before.

After enjoying the fabulous view and the royal breakfast of the youth hostel I typed my last post, Gaëlle the manager saw me out after urging me to don my helmet. After reaching 1 km for the first time I arrived at Le Puy-en-Velay, a nice historic city with a huge pink Mary overlooking the pilgrims on their way to Santiago de Compostela.

After letting my bottom recuperate a bit it was onwards through the Massif Central, again using a former train track. This time with dripping, echoing tunnels, over 1 km a piece! A reassuring sign conveyed the message that the local government wouldn't be responsible if the light would switch off halfway. And to bring some warm clothes. A few km's after that I met a touring cyclist for the first time this trip: Vincent from Paris, on his first bike holiday.

Then I took a left for Avignon where after 4 days of sunshine and camping I arrived pretty soaked again. Next day was even worse. Without a detailed map of this region I couldn't find a smaller road, and I ended up on the highway. So long as there's a broad shoulder and no exits things aren't that bad. Unfortunately, lots of places without shoulder and lots of exits. After some furious honking I decided to give up, only to get seriously lost on back roads. A lady innkeeper drew me a map, and finally I was getting closer to my goal: Mount Ventoux. For some reason the roads were swarming with huge tank trucks that seemed to enjoy passing me ridiculously close. But I think the adrenaline kept me going on this lousy day. Luckily I was welcomed with some French hospitality in Bedoin. I knocked on the door of a house were closeby a sign mentioned a room for tourists (gite d'etappe in French). Wrong door, but Serge immediately offered me coffee, cakes and chocalate, while his wife called the owner of the room in question. They're currently even allowing me to use their internet.

Then this morning I got on my featherlight bike (not quite, but at least without all my luggage) armed with a liter of water and some dextro. The 22 km and 1600 m elevation of Mt Ventoux were waiting. Not quite knowing more than that, I headed off in a slow but steady pace. To my surprise there was hardly anyone on the road, and I wasn't overtaken once. After 2 hours en 15 minutes I reached the summit in a slightly euphoric state of mind, enjoying the breathtaking view. Conditions were great: low temperature and little wind. The road leading to the summit has very few hairpins, which makes for a fabulous downhill run. I was tempted to overtake cars, but of course I didn't. Great experience.

So much for heroics, tomorrow it's back to steady pedalling to the Sunny South again.



Uitzicht jeugdherberg St. Martin-des-Olms
View from youth hostel St. Martin-des-Olmes


Le Puy-en-Velay


Meer herfst
More autumn


Fietstunnel
Bike tunnel


De weg omhoog
The way up


Pain is temporary, pride is forever



day 16 St. Martin-des-Olmes - Le Puy-en-Velay: 90 km
day 18 Le Puy-en-Velay - Le Bastide-Puylaurent: 100 km
day 19 Le Bastide-Puylaurent - Connaux: 133 km
day 20 Connaux - Avignon: 36 km
day 21 Avignon - Bedoin: 62 km
day 22 Bedoin - Mt Ventoux and back: 46 km